Moments de crise- Crisismomenten Nederlands

Crisismomenten

Gil
Caroz

 Voorstelling
van het thema voor het Congres van de NLS in
2015 te Genève

Een
hypothese: de keur van psychoanalytische groepen
die samen de NLS vormen, bevat een weten over de
“crisis”. Het zou interessant zijn om aan dit
weten gestalte te geven. We beschouwen de crisis
als een van de meesterbetekenaars van onze tijd en
in die zin vatten we haar op als een manier om het
reële te benoemen. Het palet van landen die onze
School omvat zou ons dus iets kunnen leren over
een reeks verhoudingswijzen tot het reële. Tussen
Israël, een land dat onophoudelijk in crisis is,
en Zwitserland dat elke crisis lijkt te ontwijken,
zijn Griekenland en Ierland de tekens van de
economische crisis in Europa geworden, zijn
Groot-Brittannië en Canada de voorlopers van de
crisis van het sciëntisme en de technologie, is
België de plaats van een linguïstische crisis,
wordt Oekraïne verscheurd door crisissen van een
staat die er maar niet in slaagt zichzelf door te
drukken, en nog zoveel meer waar ik aan voorbij
ga….

Etymologisch
gezien verwijst de betekenaar “crisis” naar een
kritisch moment waarop de zaken aan het wankelen
gaan alsook naar een oordeel omtrent een te nemen
beslissing. Vanaf Hippocrates werd deze betekenaar
door de geneeskunde geadopteerd om een fase in een
ziekteproces aan te duiden waarin de symptomen
zich op een hevige manier manifesteren. Later
heeft de term “crisis” spontaan zijn plaats
gevonden in de psychiatrie en is hij vlot
geïnfiltreerd in de dimensies van de Ander die wij
de politiek, het sociale, de economie, de
geschiedenis en de moraal noemen. Vandaag is het
een algemeen aanvaarde term geworden.